Pirate Boys
Het werk van punk-auteur Kathy Acker is het startpunt voor een gesprek over genderidentiteit en lichaamstransformatie, gelinkt aan de punkbeweging van de jaren 70 en 80. Deze hybride mix van documentaire, fictie, fotografie en literatuur wil de plasticiteit van het filmische lichaam op een nieuwe manier in beeld brengen en gaat op zoek naar sporen van queerness in het werk van Acker.
Mainstream discoursen over de hele wereld definiëren mensen in een onbetwist binair systeem. Pirate Boys en Atopia zijn zowel versterkend als radicaal omdat ze laten zien hoe benauwend deze normatieve constructies zijn, en hoe flexibel en fluïde gender is. De hybride documentaire van Pol Merchan vloeit vlot van documentatie van het punktijdperk naar een performatieve verkenning van gender. De woorden van interseksefotograaf Del LaGrace Volcano beschrijven transformerende en zelfbepaalde lichamen, zielen en littekens.
Pirate Boys werd aan Atopia gekoppeld door Nastaran Tajeri-Foumani, een in Berlijn gevestigde non-binaire activist, muzikant, moderator en onderzoeker. Ze richt zich vooral op politieke onderwerpen zoals queer feminisme, sociale rechtvaardigheid en antiracistische/anti-discriminerende praktijken. Als bedenker en facilitator van verschillende formats, methodes en workshops nodigt Nastaran uit om dieper in te gaan op sociale transformatie en dekoloniale deconstructie.
Een introspectief essay over de zoektocht naar een plek tussen werkelijkheid en verbeelding: een plaatsloze plaats die bestaat uit dromen en een verlangen naar fluïditeit. Langzaam worden de korrels van het gecomprimeerde beeld het zand van het atopische strand, waardoor een denkbeeldige ruimte ontstaat.