De elfjarige Camille verkent samen met haar vijftienjarige broer Tuur hun zonovergoten kampeerplek en stoot op twee Nederlandse meisjes. Camilles verlegen broer krijgt meteen de aandacht van het intimiderend vrouwelijk duo. Hij reageert daar relatief onverschillig op, maar zijn zus heeft het er zichtbaar moeilijk mee. Haar 'soulmate' wordt weggekaapt, en ze kan de jaloezie niet onderdrukken. Wat een zorgeloze vakantie had moeten zijn, ontaardt tot een reis om nooit meer te vergeten.

Op de grens van jong adolescentie is het vaak onaangenaam vertoeven. Kinderlijke, vertrouwde situaties nemen een ander gestalte aan en de onzekerheid neemt toe. In Provence is een welbepaalde zomervakantie een memorabel breekpunt, de laatste die Camille en Tuur als kind zullen ervaren.

Het verhaal ontrolt zich via slim bedachte scènes waarin de jonge Laime De Paep en Pelle Adriaenssens erg overtuigend spelen. De authenticiteit van de dialogen is opvallend. Ook de non-verbale communicatie getuigt va minutieuze acteursregie: de betekenisvolle blikken tussen broer en zus verraden grotere gevoelswerelden. Zo houdt De Boeck de focus strak op haar jonge hoofdpersonages, volwassenen worden naar de achtergrond verdrongen.

Ondertussen waan je je als kijker in het zuidoosten van Frankrijk, de teentjes doppend in het water, met dank aan de consequent oogstrelende fotografie van Esmoreit Lutters, nog zo'n opkomend talent. De veelal complementaire kleuren zorgen voor een broeierige sfeer. Kato De Boeck etaleert in deze prachtige coming-of-age film haar talent als regisseur.