Mati Diop, nichtje van filmmaker Djibil Diop Mambéty, mengt, net zoals in diens bekendste film Touki Bouki, feiten met fantasie. Mille soleils is een hommage aan de filmklassieker van haar oom, maar vooral ook een gevoelige schets van een man die zichzelf verliest.
De Black Panther-beweging was de meest invloedrijke “black power”-organisatie van de late jaren zestig, en kreeg toen ook wereldwijd bijval van tegenstanders van het Amerikaanse imperialisme. De Franse filmmaker Agnès Varda blikte deze korte documentaire in toen ze in de zomer van 1968 samen met haar echtgenoot Jacques Demy in California was voor zijn allereerste Hollywood-productie
Een slideshow registreert een jaar lang de verliefdheid van twee transmannen. De makers verzamelen foto’s van echte gebeurtenissen: hun eerste kus, de ontmoeting met elkaars ouders, een geënsceneerde bruiloft. De beelden doen bij momenten denken aan het werk van Nan Goldin: rauw, breekbaar, en uitzonderlijk intiem.
In de jaren veertig en vijftig was het werk van de Franse activistische romanschrijver en essayist Jean Genet controversieel door de daarin expliciete homoseksualiteit. Genet maakte in zijn hele leven slechts één film, maar met Un Chant d’amour inspireerde hij wel grote namen als David Bowie en Rainer Werner Fassbinder.
The Seasons toont de mensheid, gevangen in een wreed maar verbluffend mooi bestaan. Uitgestrekte wolkenformaties glijden snel over de Armeense hooglanden: met mooi geritmeerd camerawerk en montage en met een lyrische score verheft Artavazd Peleshian dit tot een volwaardige symfonie van het leven.
In deze bijzondere korte documentaire wordt in een kleine bakkerij alles in gereedheid gebracht voor het maken van brood. We volgen dit alledaagse proces stap voor stap, inclusief het wachten. Net zoals in tal van Alexandre Koberidzes kortfilms toont hij in Linger on Some Pale Blue Dot bijna woordeloos hoe je met verwondering naar de wereld kan kijken.
Van wat een lange speelfilm moest worden over de nasleep van de Tweede Wereldoorlog in het hedendaagse Kiev, blijft nu alleen nog een serie screentests over. Sergei Parajanov voegde die samen nadat de film was stopgezet door het Russische Goskino. Zelfs in deze ingekorte vorm is Kyiv Frescos indrukwekkend.
Met haar films geeft de baanbrekende journalist Jocelyne Saab een stem aan verbannen strijders en ontheemde volkeren. Dat doet ze met veel poëzie, maar ook met een sterk bewustzijn van haar subjectieve rol als documentairemaker.
De in 2015 overleden Belgische Chantal Akerman verwierf sindsdien wereldwijd naam en faam. In haar eerste kortfilm, Saute ma ville (1968), staat niets stil. Haar personage is abrupt, energiek en explosief. Manisch en onstuimig gaat de jonge vrouw aan de slag met de was en de plas. Maar er wringt wat.
Op vrijdag 3 november is Kortfilm.be te gast bij het Breedbeeld Kortfilmfestival in De Cinema in Antwerpen. Het gastprogramma telt vier korte films, van makers die elk op hun manier een blik op de medemens richten.
Tijdreizen, stilstaande beelden, een verleden, heden en toekomst en de nasleep van de Derde Wereldoorlog. Het verhaal van een man, een slaaf, die heen en weer wordt gestuurd, in en uit de tijd, om een oplossing te vinden voor het lot van de wereld.
Eén maal per jaar mogen de voormalige inwoners van Ma’loul terug keren naar hun door Israël bezette dorp. Tijdens de traditionele picknick documenteert de Palestijns-Belgische filmmaker Michel Khleifi hoe de geschiedenis van deze plek in de herinneringen van de oude generaties en in de verbeelding van hun kinderen verder leeft.
Na de uitbarsting van de vulkaan Nyiragongo werden in 2002 grote delen van Goma bedekt met lava. Vandaag leven kinderen in ruïnes op de lava. Ze verkopen papieren zakdoeken aan volwassenen in de stad, en lavastenen aan bouwvakkers.
Omringd door het geluid van nachtdieren valt een meisje in een diepe slaap. Geleidelijk aan glijden we in haar droom die ons meevoert naar een kosmische reis door de weilanden van Erpe-Mere.
In november organiseren Sereni en ONTroerd, in samenwerking met Kortfilm.be, een reeks (kort)filmavonden rond verlies en rouwbeleving, gecureerd door verschillende gastcuratoren.
Veel in het leven is seizoensgebonden. Ook deze zeer verschillende korte films ontlenen textuur en iconografie aan een specifiek seizoen, en vertellen zo een verhaal. Een programma met vier seizoenen in één dag.