"Where are you from?": Aulona Fetahaj opent haar film niet alleen met een knipoog naar vorig werk (She asked me where I was from), maar drukt meteen ook een ironische stempel op het gesprek tussen een taxichauffeur en een jonge vrouw uit Brussel. Hij brengt haar naar Brugge, waar ze probeert te bekomen van een relatie die net is afgelopen. De voorheen onbekende Victoire Karera Kampire speelt in passé imparfait de jonge vrouw waarvan sprake, met veel melancholie en gelatenheid. De elegantie zit in haar elementaire beleefdheid voor de enkelingen met wie ze een gesprek heeft: een vriendin, haar ex en haar hotelreceptionist.

Echte gesprekken zijn dat niet. Haar vriendin geeft advies aan de telefoon maar ze luistert niet. Met haar ex smst ze over praktische zaken; de laatste, nietszeggende stuiptrekkingen van een vers afgesloten relatie. En dan is er de hotelreceptionist: het archetype van de overenthousiaste medewerker botst met het kalme hoofdpersonage. Fetahaj toont één van die gesprekken — het publiek treiterend — integraal: de receptionist vertelt over zijn ambities, de verveelde vingers van de jonge vrouw glijden over zijn toeristenbrochures.

Er is iets kenmerkends aan de cinematografie van Thomas Verijke. Net als in zijn kortfilm Transponder staat het bedroefde hoofdpersonage in beeld alsof ze wordt geteisterd en achtervolgd door een onzichtbare gedachte, waar de camera ook is gepositioneerd. Verijke is ook liefhebber van reflecties: tijdens de taxirit is Kampire slechts een afdruk op de zetel van de taxichauffeur, een schim in de ruit, alsof ze niet op deze wereld is. Op die beeldtaal drukt Fetahaj haar eigen signatuur: we bevinden ons via Google Street View (nog een verwijzing naar haar vorige film) plots in de straten van Brugge. Het willekeurige gescroll en de verre van volledige 3D-beelden werken prachtig als metafoor voor de doelloze en onaffe wereld van het hoofdpersonage.

De jonge vrouw zit duidelijk vast in het heden, met een verleden dat ze weer wil terughalen en een toekomst waar ze niet al te veel over wil nadenken. Net daarom is het zo knap dat deze film niét gaat over eenzaamheid of romantiek. Het is evenmin een echt portret. Meer dan een antwoord op de vraag “Where are you from?” komen we immers niet te weten.

Een nieuwe generatie Belgische filmstudenten laat gevoelig (autobiografisch) drama, verpakt in herfstkleuren, floreren in het nu. Is het de tijdsgeest, een samenloop van inspiratie en talent, of toeval? Vast staat dat kwalitatieve kortfilms als deze met recht en rede hun plek verdienen in het festivalcircuit.