Sweet Dumplings
Yin en Lee maken dumplings in de keuken van hun restaurant. Yin kneedt zorgvuldig het deeg en Lee maakt de vulling. In alle stilte zijn ze verzonken in hun eigen herinneringen. Het was het favoriete gerecht van hun dochter Tim Tim, die drie jaar geleden gestorven is.
Yin en Lee maken dim sum. Doorheen de ritualistische handelingen krijgen hun gedachten de vrije loop. Ze denken aan hun overleden dochtertje en maken elkaar onuitgesproken verwijten. Ze zijn eeuwig veroordeeld, tot hun keuken en tot elkaar.
Wat een grafische en cinematografische parel, deze Sweet Dumplings. Lai Kin Chang, in België geboren met Chinese roots, is oorspronkelijk een animatiefilmer. Zo was ze betrokken bij de titelsequentie van Les Triplettes de Belleville. Het storyboard van dit sterk in beeld gezette kleinood ziet er dan ook fantastisch uit, net zoals het bewegend beeld dat daaruit voortvloeide. De filmmaker werkt ook al jaren voor de Brusselse filmschool RITCS, wat haar neus voor talent duidelijk heeft aangescherpt: haar crew levert een topprestatie.
In Sweet Dumplings staat de camera van Johathan Wannyn (Get Ripped, De Onbaatzuchtigen) geen seconde stil. Het startshot draait 360°, de nauwe restaurantkeuken rond. Daarna glijdt ons oog met de lens mee langs de armen en lichamen van het hakkende en deeg rollende koppel. Zij verplaatsen zich nauwelijks, maar de film intrigeert en beklijft door continu wisselende kaders, aaneengelast door montagetalent Thijs Van Nuffel. Sweet Dumplings is voor beiden een knap visitekaartje.
In Brussel schieten de kwalitatieve dim sum restaurants anno 2016 als paddenstoelen uit de grond. Het bedreven vingerwerk in die keukens is een mooie metafoor voor het filmtalent dat deze kleine film inéén kneedde. Lai Kin Chang werkt aan een eerste langspeelfilm, het water loopt ons al in de mond.