Siemiany

Siemiany is een dorpje in Polen. De regisseur, een Belg van Pools-Ierse afkomst, toont ons met deze film een tranche de vie van twee jongens die zich amuseren en vervelen op het platteland: ze vangen vis, zwemmen in een meer, dromen over Agnieszka, kijken op naar de plaatselijke bende en zetten hun eerste seksuele stappen.

De personages die op hun pad komen, hebben de bevreemdende gewoonte om hun gemoedstoestand rechtstreeks in de camera te verwoorden. Hierdoor wordt de afstand tot het gebeuren vergroot wat de film meer interessant maakt. Het is alsof de figuren een abstractie worden van een maatschappelijk probleem. Maar wat dat maatschappelijk probleem precies is, wordt niet zo duidelijk. Het meest voor de hand liggende antwoord is het fout opgroeien van een nieuwe generatie.

Dat het leven in 'Siemiany' tragiek kent, wordt vooral duidelijk gemaakt door de muziek die te dwingend aanwezig is en leidt tot overdreven dramatisering. Het feit dat de twee jongens, samen met een meisje, sigaretten gaan stelen in de buurtwinkel (waar ze later waarschijnlijk nog wel eens heen moeten) is niet direct de kern van een trieste evolutie maar eerder een komische kwajongensstreek. Alleen de muziek geeft er zo’n zware betekenis aan. Het waarom hiervan is echter niet meteen duidelijk. 

Pluspunt: het geheel is opvallend goed in beeld gebracht. De geblondeerde haren van de jonge hoofdrolspelers steken daarbij af tegen de bleek bedwelmende, door Nicolas Karakatsanis op 35 mm gedraaide natuurbeelden.