Door de lens van haar vaders handycam kijkt filmmaker Marthe Peters terug naar een periode waarvan ze zich niks meer kan herinneren. Twintig jaar na het overleven van kinderkanker, op zoek naar sporen van ziekte tussen littekens en verlangens.
We hebben allemaal een ander ritme. Heen en weer is eendansfilm over individuele ritmes die met elkaar samengaan, op andere momenten lijken te botsen of helemaal niet met elkaar in contact komen.
Een reus zit dag en nacht op een heuvel, ver verwijderd van zijn kleinere medemens. Hij vult zijn dagen met het ordenen van de dingen en zorgt ervoor dat alles zich op het juiste moment op de juiste plaats bevindt.
In Athene ontlopen vijf jongeren het wachten op een onbeduidende toekomst door vertier te zoeken in de luxueuze Airbnb-woningen die één van hen voor een schamele vergoeding schoonmaakt.
Omringd door slapende passagiers worden drie mannen wakker op een stilstaande trein. Wanneer deze hen achterlaat in een desolaat gebied, start een tocht doorheen een grafisch sneeuwlandschap.
Een schip drijft rond in het midden van een eindeloze zee. Vijf bemanningsleden zijn aan boord. Ze kampen allen met verveling – enkelen proberen die te overstemmen, anderen er aan te ontsnappen in een parallelle droomwereld.
Verschillende mensen zijn in een opstopping op een mistige autosnelweg aan het wachten op opklaring, de mist blijft duren en wordt een mantel van onzekerheid.
Omringd door het geluid van nachtdieren valt een meisje in een diepe slaap. Geleidelijk aan glijden we in haar droom die ons meevoert naar een kosmische reis door de weilanden van Erpe-Mere.
