Ronde de nuit

Julien Regnard heeft een zwak voor koppels in auto’s, zie ook zijn vorige kortfilm ‘Somewhere Down the Line’. In ‘Ronde de nuit’ zetelen we in de passagiersstoel van een nieuwe helse rit.

George’s vrouw Christina wankelt tussen leven en dood nadat hij een auto-ongeluk veroorzaakt, op de terugweg van een feest dat slecht afliep nadat Georges' overspel aan het licht komt. Halfdronken en halfdood slabakt hij terug naar het huis om hulp te halen. Als een uitgerangeerde Orpheus probeert hij zijn vrouw terug uit de hel te halen.

In het herenhuis komt hij echter terecht in een circus van gemaskerde mensen, feestende clowns en wilde dieren. De avond is gevuld met zijn ergste nachtmerries: jaloezie, wantrouwen en onzekerheid. We leven eerst mee met Christina, maar veroorzaakt een ontrouwe Georges wel echt al hun leed? Zowel Christina als Georges worden het hof gemaakt op het feest. In zijn zoektocht naar haar schuilt iets paternalistisch, maar ook een normale, wanhopige liefde. In de intrigerende blikken van Christina schuilt dan weer revanche maar ook achteloosheid. Regnard laat in deze 2D-zwart-witfilm alles zeer bewust in een grijze zone hangen.

Net die nuances maken van ‘Ronde de nuit’ een opmerkelijke intrige. Het siert Regnard na zijn vorige kortfilm een genre hoger te schakelen en het drama voor te stellen als een thriller. In deze film winnen de demonen. Het scenario, deels braakliggend sinds Regnards jeugd en deels autobiografisch, is een schets van de maskerade van de monogamie.