Palestine

Wanneer vrede onmogelijk blijkt, zijn alle middelen gerechtvaardigd om een politieke zaak te verdedigen. Dat is althans wat Palestijnse zelfmoordcommando’s beweren. Jocelyne Saab was de eerste journalist die deze jongeren, tussen de 16 en 20 jaar oud, kon filmen bij hun dagelijkse training in een geheime ondergrondse basis. 

De Palestijnse kunstenaar Basma Alsharif bekijkt politieke conflicten als cycli en ze countert de erfenis van het kolonialisme met satire. Deep Sleep is een meeslepende performancefilm waarin de kunstenaar onder zelfhypnose opnamen maakt in Athene en Malta.

Lamees Almakkawy’s films bevinden zich op het snijvlak van documentaire en fictie, met een bijzondere focus op perfomance en identiteit. In Dancing Palestine zet ze de dabke, een Palestijnse volksdans centraal.

Op de intersectie tussen performance en film onderzoekt de Palestijnse filmmaker Noor Abed menselijke relaties. Zo is our songs were ready for all wars to come een 8mm beelden choreografie van spelende vrouwen. Hun verhalen worden verbonden met gemeenschappelijke rouwrituelen. 

Dit korte video essay, gemaakt op vraag van het Singapore Art Museum, onderzoekt hoe Palestijnse gamers het leven onder koloniale bezetting nabootsen in Los Santos, als een virtuele proxy van de staat Palestina.

Conceptueel kunstenaar Emily Jacir maakt films en installaties waarin ze focust op de onderdrukking van de Palestijnse bevolking. In deze intieme film, tegelijk video essay en dagboek, vraagt Jacir haar ouderlijk huis en buurt in je op te nemen, “voordat er onvermijdelijk een misdaad wordt gepleegd.”

Met haar films geeft de baanbrekende journalist Jocelyne Saab een stem aan verbannen strijders en ontheemde volkeren. Dat doet ze met veel poëzie, maar ook met een sterk bewustzijn van haar subjectieve rol als documentairemaker.

In Wild Plants of Palestine stelt kunstenaar en onderzoeker Alaa Abu Asad de territoriale uitbreiding in vraag van wat bedoeld wordt met “Palestijns”, terwijl hij de flora en de topografische kenmerken documenteert van het (postkoloniale) landschap op de Westelijke Jordaanoever.

De beelden in deze film van de legendarische filmmaker Mustafa Abu Ali werden door een Frans nieuwsteam gemaakt, waarna hij ze aan de hand van experimentele technieken monteerde tot een van de vroegste films over het bezette gebied in Gaza. 

Eén maal per jaar mogen de voormalige inwoners van Ma’loul terug keren naar hun door Israël bezette dorp. Tijdens de traditionele picknick documenteert de Palestijns-Belgische filmmaker Michel Khleifi hoe de geschiedenis van deze plek in de herinneringen van de oude generaties en in de verbeelding van hun kinderen verder leeft.